Πάντα είμαι πολύ επιφυλακτικός σε βιολογίζουσες κοινωνιολογικές θεωρίες τύπου Spengler (Η παρακμή της Δύσης) ή γενικότερα σε αναγνώσεις του κόσμου με βάση τη θρησκεία σαν αυτές του Huntington, αλλά το παρακάτω γράφημα μου διήγειρε το ενδιαφέρον καθώς τα αποτελέσματά του διαφέρουν από τα νομιζόμενα για την ένδοξη πατρίς:
Κάθετος άξονας παραδοσιακές-κοσμικές/ορθολογικές αξίες, οριζόντιος αξίες επιβίωσης-αυτοέκφρασης. Παραδόξως μετρηθήκαμε κοσμικότεροι των Γάλλων και επιβεβαιώνοντας τα μεταφυσικά κλισέ, μοιραζόμαστε με το Ισραήλ τη μοναδικότητα των ανάδελφων λαών - νησίδες σε διαφορετικό πολιτισμικό περιβάλλον. Ή καλύτερα, μοναδικοί λαοί που δε συμμορφώνονται με τις συσχετίσεις που αναδεικνύει το γράφημα. Αν και η ποσοτικοποίηση των αξιών έχει τα όρια της, στοιχηματίζω ότι στους καιρούς κρίσης που διανύουμε άπασες οι χώρες μετακινούνται προς τα κάτω και αριστερά (στο διάγραμμα).
Αυτή είναι η πηγή του γραφήματος, που το πρωτοείδα στο μπλογκ click opera του αλήστου μνήμης Momus. (Προσέξτε την αιτία που έχασε την όρασή του από το δεξί του μάτι)
Αναρτήσεις
